Uzależnienie nie jest chorobą jednostki, a całego systemu rodzinnego, polega na zaburzonym rozumieniu rzeczywistości oraz własnej osoby, poprzez używanie tzw. mechanizmów uzależnienia, dlatego też pracuje z osobami uzależnionymi w koncepcji behawioralno-poznawczej z elementami terapii systemowej. W rodzinie dotkniętej chorobą uzależnienia diagnozuje zwykle szereg innych zaburzeń współistniejących, takich jak: współuzależnienie w przypadku rodziców i partnerów osób uzależnionych oraz syndrom DDA w przypadku dzieci wychowujących się w rodzinach dotkniętych problemem uzależnienia.