Zdrowie psychiczne. Jak skutecznie o nie zadbać?
Troska o własne zdrowie psychiczne jest równie ważna, jak troska o kondycję fizyczną naszego organizmu.
Każdy nowy dzień stawia przed nami nowe zadania i wyzwania. Musimy dokonywać trudnych wyborów, podejmować często niełatwe decyzje, żyjemy w wiecznym stresie. Jeżeli jesteśmy w dobrej formie psychicznej, to mamy w niej niezawodne wsparcie. Ona zapewnia nam zasoby, z których czerpiemy siły, aby wciąż iść do przodu w dążeniu do postawionych sobie celów. Potrafimy też wtedy o wiele lepiej analizować problemy i sytuacje, w jakich się znaleźliśmy, potrafimy krytycznie myśleć i co równie ważne – umiemy się skutecznie relaksować i czuć się szczęśliwymi.
Zdrowie psychiczne (duchowe, mentalne) – to prawidłowa realizacja funkcji psychicznych, której efektem jest skuteczne działanie, nawiązywanie relacji z innymi osobami, a także bezawaryjne uruchamianie zdolności adaptacyjnych, takich jak umiejętność przystosowania się do nowych warunków i radzenia sobie w niesprzyjających okolicznościach (według danych UK Surgeon Journal).
Jak pokonać trudności i jednocześnie nie zrujnować psychiki?
Stabilność emocjonalna – to jeden z czynników, pomagających nam przetrwać sytuacje kryzysowe, traumatyczne przeżycia, skomplikowane relacje itd. Co zrobić, aby ją zachować? Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego kształtowaniu się stabilności emocjonalnej sprzyjają konkretne działania, które można zawrzeć w następujących postulatach:
- budujmy atmosferę zaufania i akceptacji w rodzinie, wśród znajomych i przyjaciół, w relacjach społecznych;
- wyznaczajmy sobie realne cele i zmierzajmy do ich osiągnięcia metodą małych kroków, utrzymujmy stałą aktywność i nie unikajmy podejmowania odpowiedzialnych decyzji, nawet jeśli będą to tylko drobne sprawy;
- dbajmy o siebie, pielęgnujmy pozytywne myślenie o sobie, nieustannie odkrywajmy i rozwijajmy swoje zdolności i talenty;
- znajdujmy własne (dobre dla nas) skuteczne metody radzenia sobie ze stresem;
- dbajmy o samorozwój, pracujmy nad swoim sposobem myślenia, abyśmy sytuacji kryzysowych nie uważali za problem nie do rozwiązania. Traktujmy zmiany jako nieodłączny element naszego życia.
Nie zawsze jednak w sytuacji kryzysowej możemy sobie poradzić sami, bez pomocy innych osób. Co więcej, stan emocjonalny jednej osoby wpływa na kondycję całej rodziny, jako że rodzina stanowi integralny system wzajemnych powiązań i oddziaływań. Jeśli mamy problem, problem ma cała rodzina. Właśnie sytuacje konfliktowe w rodzinie są np. jednym z podstawowych czynników generujących nerwice u dzieci.
Bywa, że czasem bagatelizujemy to, co się z nami dzieje pod wpływem nadmiaru stresów i przytłaczających okoliczności. Są jednak pewne symptomy, których nie powinno się lekceważyć. Jeśli towarzyszy wam ciągły niepokój czy lęk, doskwiera apatia, zaburzenia snu i problemy z łaknieniem, jeśli zaprzestaliście codziennej zwykłej aktywności, jeśli nie potraficie udzielić sensownej pomocy swojemu dziecku/nastolatkowi, jeśli straciliście zainteresowanie życiem albo wasze stosunki z partnerem się skomplikowały – być może powinniście zwrócić się z prośbą o pomoc do psychologa lub psychoterapeuty. Razem łatwiej pokonywać trudności.