Terapia rodzinna jest formą psychoterapii, która zakłada, że rodzina tworzy system, w którym każdy z członków rodziny wzajemnie na siebie oddziałuje. Trudności jednej osoby wpływają na funkcjonowanie całego systemu. Wzajemne powiązania w systemie rodzinnym działają na zasadzie sprzężenia zwrotnego, co oznacza, że zmiana w jednej części systemu pociąga za sobą zmianę w innych jego częściach. W wyniku tego rozpatrywanie problemów jednego członka rodziny bez poznania funkcjonowania całego systemu, w niektórych przypadkach okazuje się niewystarczające.

Terapia rodzinna wpływa na poprawę homeostazy w rodzinie, która z jakiegoś powodu została zachwiana. Terapia powinna obejmować wszystkich członków rodziny, których dotyczą trudności (najczęściej są to osoby zamieszkujące razem).